词典蒙瞢
蒙瞢
词语解释
蒙瞢[ méng méng ]
⒈ 盲人。亦用作自谦之辞。
引证解释
⒈ 盲人。亦用作自谦之辞。
引宋 沉括 《除翰林学士谢宣召表》：“被日月之光，矇瞢为之有用；因天地之化，脩翱得以成材。”
相关词语
- míng zhāo méng zǒu冥昭瞢闇
- méng lóng蒙笼
- wēi méng微蒙
- dà méng大蒙
- lǚ mēng吕蒙
- mián méng绵蒙
- méng chōng蒙冲
- rú méng孺蒙
- méng xiū蒙羞
- méng zhuāng蒙庄
- méng qì蒙葺
- wú méng吴蒙
- dōng mēng kè东蒙客
- méng zhì蒙稚
- méng zhào蒙罩
- yōu méng幽蒙
- lài mēng赖蒙
- huì mēng晦蒙
- méng zá蒙杂
- jī mēng鸡蒙
- què méng yǎn雀蒙眼
- méng sǒu蒙叟
- xùn méng shī训蒙师
- méng zhèng蒙挣
- sōng méng忪蒙
- tún méng屯蒙
- hóng mēng洪蒙
- méng dǒng瞢懂
- méng shòu蒙受
- bèi méng被蒙